کد مطلب:33274
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:19
برخي از آيات قرآن شفاعت را نفي مي كند و برخي اثبات , جمع اين آيات چگونه است ؟
آيـاتـي مانند [ يوم لا بيع فيه , و لا خله و لا شفاعه ( بقره - 254 ) ] و [ يوم لايغني مولي عن مولي شـيـئا ( دخـان - 41 ) ] و [ مـا للظالمين من حميم و لا شفيع يطاع ( مومن - 18 ) ] و [ فمالنا من شافعين و لا صديق حميم ( شعراء - 101 ) ] ,شفاعت و تاثير وسايط را نفي مي كند . برخي آيات شفاعت را مخصوص خداوند مي داندمثل آيات [ 000 مالكم من دونه من ولي و لا شفيع افـلا تـتـذكـرون ( سجده - 63 ) ] و[ ليس لهم من دونه ولي و لا شفيع ( انعام - 51 ) ] , و [ قل للّه الشفاعه جميعا( زمر - 44 ) ] . برخي آيات نيز شفاعت را براي كساني كه خداوند به آنها اذن دهداثبات مي كند مانند [ 000 من ذا الذي يشفع عنده الا باذنه ( بقره 255 ) ][ 000 ما من شفيع الا من بعد اذنه ( يونس - 3 ) ] و [ 000 و لا يشفعون الا لمن ارتضي ( انبياء - 28 ) . از مـجـمـوع ايـن آيـات فـهميده مي شود كه شفاعت مخصوص خداونداست و اگر او بخواهد به بندگان صالح خود نيز اذن و امكان شفاعت را مي دهد . آنچه مردود است شفاعت مستقل و بدون اذن خداوند است .
تفسير الميزان ج 1 ص 155
طباطبائي - سيد محمد حسين
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.